Buluttan bir damlacık indi denize,
Enginliği görünce utandı.
Kendi kendine "Denizin karşısında ben de kimim ki?
Onun varlığına göre ben yok sayılırım" dedi.
Kendisini küçük gördüğü için sedef gönlünü açtı ona.
Bağrına bastı ve korudu.
Naz ile besledi damlacığı sedef.
Kader onu o denli yüceltti ki,
Sultanların tacına kondurdu sonra İNCİ olarak.
Damla kendisini alçak gördüğünden yüceldi
Yokuluk kapısında kapılandığı için var oldu.
*Sadi Şirazi*
ne güzel ne zarif ince yazmış ya.
YanıtlaSil:)
değilmi ya, eskilerin insanları bi başkaymış. çok hoşuma gitti benim de :)
Sil