Anneliğe Adım Adım Vol.2

*Kocaman olduk derken, kocaman olmak boyut değiştirdi ve

 biz pilates topu misali büyümeye devam ediyoruz :) 

Şu an 29. haftadayız ve 

gün geçtikçe daha çok zorlanmaya başladım. 

*Ayaklarımdaki ödemler yüzünden sandalet babet tarzı ayakkabılar giymek işkence gibi. 

Sandaletin bile ayağa oturduğu görülmüş müdür? 

Valla ben bizzat gördüm :D

Anam babam annaanne terliği almak gibi bi niyetim var.

Bakalım nasip :D

*Yazın en sıcak günlerinde 40 dereceyi bulan sıcaklarda

 benim yaklaşık vücut sıcaklığım 70 derece falandı sanırsam :D 

Elimde yelpaze Bülent Ersoy misali gezdim durdum iş yerinde. 

Evet çok dalga geçtiler kabul ediyorum, 

aşırı derecede kokona teyzelere benzemişte olabilirim 

ama çok zor azizim, yazın hamile olmak çok zor. 

Burdan anne adaylarına sesleniyorum. 

Yapmayın etmeyin, kışa denk getirin bebiş hayallerinizi :)

*Sonra bir uyku problemimiz var ki en zoru. 

Sırt üstü yatmak yasak, mümkün olduğunca sola dönüp yatılacak. 

Ama o bel bu minnak bebeyi taşımaya zorlanıpta geceleri binbir türlü ağrıyla, 

uykularımı haram etmese olmazdı zaten :( 

Bir de uyuyamama var tabi, uykuya dalabilmek rahat 2 saat.

 Tam yeni dalmışken, karnından yumruk tekme karışımı bir hareketle 

"ne oluyo leeyynn" diye uykudan korkuyla uyanmakta cabası :D

*Yediklerimle hatta en sevdiğim yiyeceklerle de başım belada.

Midemden yemek boruma kadar içimde yanan bir alev topu var.

Yanıyorum cayır cayır.

Ne yesem ne içsem faydası yok.

Mide şurubumla dost hayatı yaşıyoruz.

Bakalım ne zaman ayrılabileceğiz?

*Midemin bu denli bana ateş açmasına karşın iştahım da bir açıldı ki 

ne yesem doymayacakmışım gibi.

Kendimi engellemesem sanırım yakında top gibi yuvarlayacaklar beni :D

7. ayı bitirdik ve 10 kilo almış oldum. 

Asıl sorun bu aydan sonrası.

Umarım 25 kiloyla bitirmem 9. ayı :D

*"Aaaaa hep mi olumsuz?" dediğinizi duyar gibiyim.

Değil tabiki.

Artık sesimi tanıyan ve ben onunla konuşunca tepki veren bir böceğim var :)

Görmeden aşık olmak buymuş meğerse.

Elimi karnıma koyup konuşmaya başlayınca elimin olduğu yere anında pıt pıt dokunmalar,

elimi karnımda gezdirirken de takip edip ona göre tepki vermesi.

Öyle güzel ki...

İçimde bir mucize var benim.

En büyük inancım...

*Babasının sesini de tanıyor artık kızım.

Babasının sesini duyar duymaz bir kıpırtı başlıyor. 

Dışardan bakınca hareketlerini net görebiliyoruz.

Hatta miniğimin ne pozisyonda durduğunu bile anlıyorum artık.

Eli kolu kıpır kıpır.

En çok o hareket ederken onu izlemeyi çok istiyorum.

Sırf bu yüzden ultrasyon alalım eve diye araştırma yapmışlığımız bile var :D

Kabul ediyorum manyak bir karı kocayız biz :D

*Kadınlar hamile kalınca anne, erkek ise bebek doğunca baba olurmuş.

Öyle doğru söylemişler ki...

Her an hareketlerini takip ettiğim miniğimi hissetmek anne olmanın anlamı.

Eşim ise şu an hareketlerini izleyip mutlu oluyor o kadar.

Doğunca asıl, baba olduğunu anlayacak.

Kadın olmak çok zor ama 

bu güzelliği yaşayınca, yaşadığım tüm olumsuzluklar gülümsemeyle sonuçlanıyor.

*Seni çok seviyorum minik meleğim.

Huzurla, sağlıkla, mutlulukla gel bize.

Zaman yaklaştıkça daha çok merak ediyorum seni.

Eminim ilk kavuşma anımız hiç unutulmayacak kadar mükemmel olacak :)

*Bir gün bunları okuyabilecek misin bilmiyorum.

Ama bildiğim bir şey var ki;

Seni çok özlüyorum.

Veee seni bana verene her an binlerce kez şükrediyorum.

Şu an hissettin sanırım sende anneni,

pıt pıt tepki verdin yine :)

*Bu da zamana not olsun.

En son 804 gr'dı kilon, boyun ise 31 cm.

Şimdi çok daha fazla tontiş oldun biliyorum. 

Bakalım ne kadar büyümüş benim fındığım.

Bekleyip görelim :)