Bu aralar modum hep baya baya "Anne" modu. Ben hep mi böyleydim? Annelikten başka vasfı olmayan, hayatını çocuğunu yedirmek içirmek giydirmek için tasarlayan, aman uyku düzeni bozulmasın diye binbir takla atan, sadece çocuk üzerine kurulu bir hayatın içinde miydim hep?
Tiyatroya gider, sinemaya gider, her yeni oyundan filmden haberdar olup her gune planlar yapardım. Kendime ait bir sürü zamanım vardı. Hobilerim vardı. Ne ara bu kadar kaptırdım kendimi bilmiyorum...
Çoook mutluyum aslında ama eksiğim sanki. Kendim için blogumda bi yazı yazmak bile lüks oldu bu aralar. Eksiklerim de katlanarak çoğalıyorken farkına varıp bi nefes almak en doğrusu sanırım...
İnsanın kendine ayırdığı vakit kadar güzel birşey yokmuş daha iyi anladım... Bu da bi iç dökme yazısı olsun uzun zaman sonra. Bi dahakine daha güzel gelirim umuyorum :)
ay olsun güzel hayat yaaa yaparsın yine öbürsüleri ilerdeeee :)
YanıtlaSilSen hep olsana yaaa :) bana en iyi gelensin :)
Silayyyy ciciii hep burdayıııım. dursana senin insta hangisiydi yaa karıştırdııım şimdiii :)
SilSagol cinim :) ben gizli takipçinim :)
SilBu sıralar bütün blogcu anneler bu modda inan ki. Bebeklerimiz büyüdükçe yapmaktan vazgectiğimiz şeyler gözümüze görünmeye başlıyor. Sorgulamaya başlıyoruz. Kendimiz için bir şey yapmak istiyoruz. Çok doğal olarak. Yapamadıkça da iyice bunalıyoruz. Daha çok yaz, iyi geliyor. Şahsen ben bloğa geri döndüğümden beri çok daha iyi hissediyorum. Unutma, yalnız değilsin.
YanıtlaSilKesinlikle aynı duygular aynı durumlar. Aslında daha çok yazmak istiyorum ama çok da başaramıyorum. Zaten daha çok yazabilsem iyi gelecek biliyorum umarım başarabilirim. Çok teşekkür ederim Burcu inan çok iyi geldi yorumun :)
SilHep bu yıldızlardan oluyor bunlar, astrolojik herhalde hep beraber delirmiyorsak tabii ;))
YanıtlaSilSon okuduğum blog yazılarında, bende, hepimizde aynı sıkıntı.Bir yetişememek kaygısıdır almış başını gidiyor.Potansiyelini kulanamama rahatsızlığı diyorum ben buna.Dur bak güzel tanımlama oldu.Bloğa dönüp başlık atayım ben buna ;))
Çocukla geçirilen zaman kendimizle kalmaya izin vermiyor pek.Ama buna dair okuduğum bir yazıda, olduğun yer, şu an için olableceğin en güzel yerdir gibi bişey diyordu.Yine de zaman ayarlaması yapmak lazım sanırım, biraz zor olsa da... Sevgilerimle ;)
Ah kendimi yalnız hissetmemek güzel bi duyguymuş :) Aslında zaman ayarlaması guzel bi fikir ama işte yapabilene :)
SilOldugum yer gerçekten olabilecegim en güzel yer hiç şüphe duymadım ama insanoğlu işte hep birşeyler ister sonra istediklerinden şikayet eder. Bir an önce geçsin inşaallah da zamanımı en verimlisinden kullanabileyim :)
Sevgiler benden :)
Eminim ki bu bir geçici dönemdir...Her şey daha da güzelleşecektir çok yakında siz hiç endişelenmeyin.
YanıtlaSilÖyle ama işte arada bunalıyor insan. Umarım geçecek bir gün bu cimcime de büyüyecek bende eskisi gibi zamanlı dolu dolu hayatıma döneceğim :)
SilSevgiler :)
Annelik çok güzel. Kıymetini bil. O dediklerini çocuk varken de yapabilirsin. Ben oğlumla yapışık ikiz modunda hem geziyorum. Hem kaliteli vakit geçiriyorum. O dediklerin hep olur. Allah yavrunu bağışlasın canım. Annelik bunlara engel değil. Ara ara bunalırsın ama uykudaki halini izle. Her şeye değer emin ol. Sevgiler canım :)
YanıtlaSil