Anneysen Eğer

*Her günü başına huni takmış bir deli misali bi halden bi hale geçersin. Bir anda evin minik köpeği, olmadı trenin vagonu hatta makinisti, yerine göre ...... Bir tek kafanda ki huni eksiktir yani :)


*Hasta olursun ama minik kuzun üzülmesin diye kemiklerinin kırılırcasına ağrımasını hiçe sayar, onunla yerlerde yuvarlanırsın. Çünkü onun bir gülümsemesi için canını bile verirsin.


*Her bulduğun ıvır zıvırı oyuncağa çevirme kapasitesine erersin :) Mesela tuvalet kağıdı ruloları bir anda dürbüne dönüşüverir. Ayakkabı kutuları bebek arabası olur. Yediğin mısırın koçanı, oyuncak bebek biberonu :)


*Asla tuvalete tek başına gidemezsin. Ola ki girdin kapıda feryat figan ağıt yakan bir minik sayesinde tuvalette bile rahat yoktur :) Banyoyu hiç söylemiyorum bile. Facia! :)


*Mutfakta işin hiç bitmez. Tezgahta bulaşığın eksik olmaz. Hele ki iştahsız bi çocuksa "ayy belki şunu yer, bak bunu kesin yer" diye diye bir sürü yemek dener, birini toparlamadan diğerine geçersin. Sonra bi bakarsın ki mutfakta geçirdiğin zaman bütün işlerinden daha fazla. Gece yarım saatin mutfağı toparlamakla geçer.


*Tek başına sinemaya kafeye falan gidemezsin, gitsen de kafan sürekli evdeki bıcırıktadır. Ah ne yaptı, acaba ağlıyor mu, yedi mi içti mi? Hani yalnızım bi kafa dinleyeyim modu asla tutmaz. Çünkü kafan hep ondadır ve tek başınayım fikri tamamen yalandır. Sen artık iki kişisindir!


*Uyutmak için saatlerce uğraşırıp, uyuduktan sonra bi anda özleyip, koklarken uyandırmak gibi manyakça şeyler yaparsın. Koklar sever ve sonra yine saatlerce uyutmaya çalışırsın. Bu döngü hiç bitmez :)


Devamı mutlaka gelecek....  :)