Blogum 1 Yaşında :)

1 yıl önce bu gün işte bu yazıyla başlamıştım blog dünyasında yazmaya :) Çok acemilik çektim, hiç bilmeden başlamıştım çünkü. Küçüklüğümden beri sevdiğim şeydi yazmak... Beni en çok rahatlatan, sevincimi de hüznümü de paylaşan ve kimseye ihtiyacım olmadan yapabildiğim nadir şeylerden biriydi yazabilmek... Yıllarca günlük tuttum. Ortaokul yıllarında hayatımı kitap yapmak için,ayrıca yazmaya başlamıştım o derece yani :)))  Yazsam roman olur diyeceğim çok şey yaşadım... Hayat böyle değil mi zaten? Her insanın hayatı ayrı bir hikaye, ayrı bir roman konusu... Üniversiteye başladıktan sonra lise dönemindeki tüm günlüklerimi, tüm geçmişimi ağlaya ağlaya yaktım...Geçmişimde acı veren tüm anları da yaktım o günlüklerle, ya da öyle olmasını istedim... Şu an sadece ilkokul ve ortaokul günlüklerim duruyor her an gülümseyerek okuduklarım :)

Duygusal bir yapım var benim, çoğu şeyi içimde yaşarım... Dile getiremediğim şeyleri yazarım hep. Sayfalarca yazarım dökerim içimdekileri bir bir, sonrada yırtar atarım yazdıklarımı. Mutluyken yazdıklarımı atmıyorum ama sadece kötü anlarımı yazınca yırtıp atıyorum. Okudukça yine aynı duygulara girmeyeyim diye :)

Sonra blog dünyasıyla tanıştım, bunda yazmaya uzun süreli ara vermem de etkili oldu. Bir de bilgisayar başında geçen günlerim arttıkça, boş zamanlarımda hobi olsun diye uğraşırım diye açtım bu blogu. İyi de oldu... Tabi o zaman bilmiyordum benim için bambaşka bir dünyanın açıldığını :)

Bu blog sayesinde bir sürü güzel insanla tanıştım. Yüzünü görmeden, sesini duymadan, sadece yüreğinin güzelliğini hissederek iletişim kurduğum insanların acılarına ortak olmak, mutluluklarını paylaşmak, onlarla huzur bulmak ... En büyük sığınağım oldu bu blog... Varlığınızla güzelleşti her geçen gün... Tanımadan dost olmak imkansız gibi gelir ya bazen, biz burada bunu başardık.. Yazdıklarımızla çözmeye çalıştık birbirimizi kimi zaman.Yazdıkça daha çok sevdik insanları. Belki bu blog sayesinde öğrendik hoşgörüyü, insanları olduğu gibi kabullenmeyi... Türk, çerkezi, melezi demedik, doğulu batılı demedik tanımaya çalıştık, kabullendik yüreğimize herkesi... Türkiye'nin hatta dünyanın dört bir yerinden dost edindik kendimize... Bunu düşündükçe bile mutlu olduk... 

Düşündükçe iyiki açmışım blogumu diyorum, iyiki sizin gibi güzel yürekli insanlarla tanışmışım... İyi kötü herşeyimi paylaştığım, paylaştıkça rahatladığım ve bilmediğim bir çok şeyi öğrendiğim bir okyanus oldu burası benim için. İyiki varsınız hayatımda, iyiki düşündükçe mutlu olduğum insanlar var :)

Blogumun ilk yılı hayırlı olsun o zaman, daha nice yıllara diyeyim kendime :)

Ama siz blogcanlarım... Siz de hep olun emi, hepinizi çok seviyorum :)

Sevgiyle....