Yolculuklar hep duyguludur...
Gidilen yer neresi olursa olsun, bir hüzün çöker insanın üstüne,
Yollar uzun, yollar hüzün, yollar keskin...
Bazen sevgiliye açılır yollar, bazen hasrete, bazen istenmeyene
ama o hüzün hep olur nedense,
hele birde kasvetli ise hava, dökülür dizeler kendiliğinden dile...
şarkılar bile daha bir anlamlı gelir
sanki ilk kez dinliyormuş gibi derin bir duygu seli esir alır her sözünde...
dalar gider uzaklara, dağlara, ağaçlara, bulutlara duygulu gözler...
bir istasyon görürsünüz sonra, telaşlı insanlar
hafiften yağmur vurur camlara
buğulanır etraf ve içinizde kopar fırtına.
derinden gelir hüzün en derinden...
ne zaman yolculuk yapsam, hep gider ruhum bir yerlere
bazen eski bir anı, bazen kapandı sanılan yara,
bazen umut, bazen içimde tuttuklarım fışkırır gönlümden
her insan öyle değil midir aslında
kendi içine akmaya görsün, taşar coşar duygu seli....
bi an bekler hep,kendi bile bilmeden,
yolculuklar en iyi seçenektir bazen
yalnızsındır, sessizsindir, kendinlesindir.
nereye gidersen git, hüzün hep seninledir.
yollar dile gelir seninle, bitmez tükenmez
ve her gittiği adımda umudu da sürükler peşinden
kendi içine yaptığın yolculuğa umudu da ekler dalarsın uzaklara..
çoook uzaklara...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder